Ik heb het helemaal gehad met mijn werk. Niet met het werk zelf, maar met de organisatie waar ik in dienst ben.
Eerst even uitleggen watvoor werk ik doe. Ik werk bij een thuiszorg instelling en doe het huishoudelijk werk bij cliënten thuis. Metname de schoonmaak dus.
Het is een simpel maar goed betaald bijbaantje.
De afgelopen tijd kon ik best veel werken omdat ik geen lessen had op school. Daarom was ik bij een bedrijf gaan werken hier in de buurt. Toen ik twee weken in dienst was ging het bedrijf falliet en werd overgenomen door een veel grotere organisatie. Vanaf die tijd loopt alles mis.
Ik word ingepland op dagen waarop ik aangegeven heb niet te kunnen werken. En niet één keer of twee keer, nee wel 6 keer achter elkaar. Dood moe word ik ervan. Als ik dan belde om het door te geven kreeg ik eerst een geirriteerde planner aan de telefoon die vervolgens beloofd het te veranderen, en dat dus niet doet.
Uiteindelijk geef ik drie keer per telefoon en nog twee keer per e-mail door dat mijn school weer begint en ik dus alleen nog maar op vrijdag ochtend kan werken. Na die 5 keer komt de boodschap eindelijk aan.
Vorige week vrijdag moest ik volgens mijn planning bij een mevrouw werken. Kom ik daar aan blijken ze niets door gegeven te hebben aan de cliënt dat ik kom werken. Ik weer naar huis want ze had al dingen gepland voor die ochtend waardoor ik niet kon werken.
Bel ik op, krijg ik eerst een geirriteerde zucht te horen bij het doen van mijn verhaal. Vervolgens krijgt de cliënt de schuld want het was niet handig van haar dat ze iets gepland had deze ochtend. Vreemd want volgens mij ligt de schuld niet bij haar maar bij de organisatie die niets door heeft gegeven...
Ik geregeld dat de planning zou veranderen en ik deze week bij die mevrouw zou gaan werken. En toen kwam ik daar vanochtend aan... Was er gisteren al iemand komen werken!! Verschrikkelijk...
Nu heb ik het echt helemaal gehad. Ik ga mijn ontslagbrief schrijven (ik zit nog in mijn proefperiode) en ga op zoek naar een andere thuiszorg organisatie. De manier waarop er tegen mij gesproken wordt aan de telefoon, het gebrek aan het doorgeven van informatie aan mij en cliënten en het niet kunnen begrijpen van informatie van mij vind ik niet kunnen.
Hoewel mijn vader vindt dat ik een gesprek aan moet gaan met de organisatie, heb ik daar geen zin in. Ik denk niet dat het gaat helpen want ze schuiven nu al de verantwoordelijkheid naar elkaar toe...
Wat zouden jullie in mijn situatie doen?
Ras is het zat en wil weer vloggen
2 jaar geleden
10 reacties:
Ohhh dat gevoel ken ik!
Je kan wel met je baas gaan praten, maar als je zelf al zegt dat ze schuld op elkaar schuiven heeft dat ook geen zin.
Ik zou op zoek gaan naar een nieuw baantje en pas als je een nieuw baantje hebt ontslag nemen. Dan weet je zeker dat je niet zonder werk zit.
Dat dacht ik eerst ook maarrrr ik zit nu nog in mijn proefperiode. Per 1 juni is die voorbij...
En omdat ik nu telkens voor Jan L.. op kom dagen bij mensen word ik daar ook niet voor uitbetaald. Dus ik ben in dienst maar ik verdien niks. Dus dan heeft in dienst zijn ook geen zin eigenlijk...
Het probleem bij die grote organisaties is altijd dat de helft van de mensen niet weet wat de andere helft aan het doen is. En de managers boeit het allemaal niets, als zij hun salaris maar krijgen. En bij zorginstellingen is dat altijd, of ze nu presteren of niet. :P
Ik geef je groot gelijk dat je daar weg gaat. Een discussie aan gaan met de organisatie heeft naar mijn idee weinig zin.
Ik heb eens iets gelijkaardigs meegemaakt, en ik ben toen eerst gaan praten met die mensen .. Maar eh .. je krijgt dezelfde uitleg als de uitleg die je krijgt aan de telefoon.. Een zucht, een verwijtende blik, .. En NA dat gesprek werd de sfeer alleen maar erger. Want dan weten ze dat je er eigenlijk niet graag meer werkt.
Heel duidelijk: Geen energie meer insteken, ontslag nemen en op zoek naar iets anders! Deze mensen gaan het niet (en nooit leren!)
Ik ben het er ook mee eens: wegwezen! Het is niet jouw taak om het bedrijf netjes te organiseren, dat hadden zij zelf moeten doen zodat jij fijn kon werken.
Hoogstens zou ik ze nog een lijstje geven met dingen die mis zijn in hun bedrijf, maar ze zullen er wel niets van aantrekken. ;) Hoewel het wel lekker kan zijn om je verhaal op te schrijven, natuurlijk.
Kan me voorstellen dat je er geen zin meer in hebt. Maar nog even een gesprek kan geen kwaad toch? kun je ook duidelijk aangeven waarom je weggaat (als je besluit weg te gaan). Weten ze dat het gewoon 100% aan hun ligt en dat als ze zo doorgaan ze meer mensen kwijtraken!
Zo das lekker chaotisch! Daar zou ik ook niet kunnen werken.. Ik had het zelfde gedaan en ontslag genomen.
Irritant dat zo dingen kunnen gebeuren. Echt balen! Ik zou ontslag nemen, maar je kan altijd ff een gesprek en goed rustig overnadenken. Maar als Ik, Ik ga ontslag nemen.
Oh vreselijk irritant! Ik zou proberen om eerst nog een gesprek aan te gaan, maar als je echt 0 respons krijgt of what so ever (binnen je proefperiode), dan zou ik fijn een ander baantje zoeken!
Een reactie posten